Menu

daily news gr facebook icon daily news gr twitter icon daily news gr youtube icon daily news gr scribd icon

A+ A A-

Τυχερό παιχνίδι και ρώσικη ρουλέτα η επαφή με ορισμένους αστυνομικούς του Υπουργείου ΠΡΟΠΟ!

Εχουμε και λέμε. Δύο 15χρονοι (στα μυαλά) και αλήτες (στην συμπεριφορά) άγνωστοι τύποι μου έχουν στήσει καρτέρι σε μέρος που πηγαίνω κάθε μέρα. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που δέχομαι τραμπουκική επίθεση τα τελευταία χρόνια στον δρόμο, ακόμη και στην είσοδο του σπιτιού μου είχαν στήσει μία φορά καρτέρι, μάλιστα κάποτε μου είχαν βγάλει και περίστροφο. Αλλωστε στο βαλκανικό κωλοχώρι της Κομοτηνής είμαστε, στην Μπογκοτά της ΑΜΘ. Τι περιμένετε να γίνει; Πολιτισμένος πολιτικός διάλογος επιπέδου με τους άμεσα θιγόμενους, δηλαδή με τα πολιτικά αφεντικά των παραπάνω; (διάλειμμα για γέλια)

Οι δύο άγνωστοι τύποι λοιπόν με ακολουθούν προσεκτικά και διακριτικά και μόλις είμαι σε σημείο που δεν βρίσκεται κανείς άλλος, ξαφνικά από το πουθενά αρχίζουν τις αλητείες, φωνάζουν, βρίζουν και δημιουργούν επεισόδιο. Θεώρησα πως πρόκειται για τίποτε ληστές ή λαφρήδες ή ναρκομανείς (ή και τα τρία μαζί), άλλωστε και η εμφάνισή τους ήταν ανάλογη, αξύριστοι, λιγδιάρηδες κλπ. Τους ρωτάω "τι σκατά θέλετε ρε μαλάκες" αναφέροντας και κάποια σχετικά με την θρησκεία για να δημιουργήσω ατμόσφαιρα κατάνυξης, αυτοί στον κόσμο τους, συνεχίζουν την αλήτικη και νταήδικη συμπεριφορά τους, οξύνουν την κατάσταση, γίνεται εκ μέρους μου δικαιολογημένα (και από τον νόμο) μία "προσέγγιση" και τα άθλια λαμόγια μου δείχνουν ντεμέκ ταυτότητες αστυνομικού. Κάτι μικρές κάρτες, ούτε καν πρόλαβα να διαβάσω κάτι, κίτρινες, θα μπορούσαν να είναι και κάρτες εκπτώσεων από σούπερ μάρκετ. Σε χρόνο ντε τε βγάζουν όπλα, με απειλούν με αυτά, με δένουν με χειροπέδες πισθάγκωνα, κατάσχουν κινητό, πορτοφόλι, κάμερα, προσωπικά αντικείμενα και το αυτοκίνητό μου και με απαγάγουν κανονικότατα. Η κατηγορία; Επίθεση σε αστυνομικούς, ασέβεια, εξύβριση, αντίσταση κατά της αρχής και τα συναφή. Βεβαίως εγώ δεν έκανα επίθεση σε κανέναν αστυνομικό και σε καμία αρχή. Μόνο ασχολήθηκα με δύο ανεξέλεγκτα αλητάκια που μου έστησαν καρτέρι και μου επιτέθηκαν ως κοινοί κακοποιοί και τραμπούκοι σε δημόσιο χώρο, χωρίς καν να γνωριζόμαστε. Γιατί αυτή ακριβώς ήταν η ιδιότητά τους μέχρι εκείνη την στιγμή: 2 άγνωστοι αλήτες και τραμπούκοι που μου έκαναν επίθεση και τίποτε περισσότερο. Αλλά ίσως έκανα λάθος, άλλη φορά θα κουβαλάω μαζί μου μία ανθοδέσμη για να αντιμετωπίζω σωστότερα τέτοιες περιπτώσεις. Πάμε παρακάτω.

Από την στιγμή που εγώ ήμουν σιδηροδέσμιος με τα χέρια πίσω και εκείνοι ακόμη με τα όπλα στο χέρι να "διεξάγουν έρευνα" το ισοζύγιο μάλλον άλλαξε και η μαγκιά χτύπησε κόκκινο. Ταυτόχρονα με την βλακεία φυσικά. Φαίνεται πως με τα χέρια πίσω είμαι πιο σέξυ και τα κορίτσια ενθουσιάζονται. Και μερικά αγόρια μαζί τους. Ετσι για τα επόμενα λεπτά για τα δύο αυτά ανεξέλεγκτα στρουμφάκια εγώ, η μάνα μου και όλο μου το σόι "γαμιώμαστε", "είμαστε πρεζόνια", "πουλάμε ναρκωτικά", "παίρνουμε χάπια" και άλλα συναφή τα οποία δεν συγκράτησα. Είχα άλλα να σκεφτώ εκείνη την στιγμή. Π.χ. τι θα γίνει λίγες ημέρες πιο μπροστά. Οι ίδιοι όμως ζούσαν στο παρόν και το απολάμβαναν πολύ. Είχαν έμπνευση, άφησα κι εγώ τα πουλάκια να κελαηδήσουν. Το σκηνικό ροκ συναυλίας είχε και προσπάθειες να με ρίξουν κάτω (μη στενοχωριέστε βρε, η προσπάθεια αρκεί), συνεχή σπρωξίματα, βρισιές, περισσότερες βρισιές, ακόμη περισσότερες βρισιές, χτυπήματα στο αυτοκίνητο (σκυλί το χιουντάι, δεν πόνεσε καθόλου), φωνές, ουρλιαχτά, μόνο ο Σάκης Ρουβάς τους έλειπε. Το γράφει και στα βιβλία της Σχολής Αστυφυλάκων άλλωστε πως έτσι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Ισως να το διδάσκει και ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης στους μαθητές του. Καμία έκπληξη.

Σε μερικά μπινελίκια που κατ εξαίρεση έριχνα στους εξαιρετικούς αυτούς αστυνομικούς υπαλλήλους (κάτι ψιλά, μη φανταστείτε πως ασχολήθηκα, τους είχα γυρίσει την πλάτη για να μη βλέπω πως πετούσαν μες τον δρόμο τα πράγματά μου, πορτοφόλια, κινητό, κλειδιά, λεφτά κ.ο.κ., άλλωστε με τις χειροπέδες και τα χέρια πίσω τι να έκανα, απόδραση όπως ο David Copperfield;), ο ένας εξαιρετικότατος αστυνομικός υπάλληλος, προφανώς ως απάντηση γύρισε με δύναμη τις χειροπέδες ανάποδα για να μου σπάσει μάλλον κανένα χέρι. Προσπάθησε, δεν λέω, άλλωστε μεροκάματο παίρνει, "δουλειά" του είναι. Με τέτοιο λεπτό χεράκι όμως τι τύχη να έχει; Μισθοί πείνας, το ξέρω, να τους στείλουμε κανένα κρουασάν. Τελικά κατάφερε και μου τραυμάτισε κάποιο νεύρο με αποτέλεσμα μία ελαφρά ζημία στην κινητικότητα του χεριού μου η οποία θα εκτιμηθεί από ιατροδικαστή τις επόμενες ημέρες. Ελπίζω να μην είναι μόνιμο, όπως αυτό που ο ίδιος πιθανώς έχει στον εγκέφαλο. Το αφήνουμε όμως αυτό στην άκρη, άλλωστε είμαι μέσα στα μαύρα σημάδια και στις γρατζουνιές λες και συμμετείχα σε αγώνα κατσ. Σε ένα ανάπηρο δάχτυλο θα σταθούμε τώρα; Εχω άλλα 9.

Ξεκινάμε λοιπόν και περιφερόμαστε ως παρέλαση καρναβαλιού μες το κέντρο της πόλης, μη τυχόν και δεν με δει κανείς που με μπουζουριάσανε. Αυτό είναι φοβερή είδηση. Τόσα χρόνια έχω κάνει "κόσκινο" την Αστυνομική Διεύθυνση Ροδόπης με τόσα και τόσα δημοσιεύματα, αναπάντητα στο σύνολό τους (τι να απαντήσουν άλλωστε;) και αυτή την φορά οι ρόλοι άλλαξαν και αυτοί είχαν δεμένο εμένα και με περιέφεραν ως ιερή εικόνα στους δρόμους της πόλης. Ευτυχώς κατά την διάρκεια της "διαφημιστική επίδειξης" στο μαύρο σιτροέν δούλευε το κλιματιστικό. Σέλφι όμως δεν με βγάλανε αν και το ζητούσα επίμονα. Αν το κατάφερνα θα τον έσκιζα τον Αδωνη! Στο εξαιρετικό αστυνομικό τμήμα με τους εξυπηρετικούς και πολιτισμένους αστυνομικούς υπαλλήλους, με κλείνουν μέσα στο κελί, πάντα χωρίς δυνατότητα τηλεφωνήματος και επαφής με τον έξω κόσμο. Κανονική εξαφάνιση δηλαδή! "Μπογκοτά" δεν είπαμε; Το θέμα βεβαίως είναι πως πριν μισή ώρα μου είχαν πει πως θα μπορώ να κάνω τηλεφώνημα "σε 5 λεπτά". Παπατζήδες κανονικοί και με την βούλα οι κ.κ. εξαιρετικοί αστυνομικοί υπάλληλοι. Θα το μαθαίνουν κι αυτό στην Σχολή. Η απλά θα προπονούνται για να γίνουν μελλοντικοί βουλευτές. Ντόπιοι κρατούμενοι και λαθρομετανάστες που κρατούμαστε μαζί ως μία μεγάλη παρέα στα κρατητήρια (τα μόνα σοβαρά και αξιοπρεπή άτομα που συνάντησα εκείνη την ημέρα) μου δίνουν ότι χρειάζομαι, φαγητά, νερά, ψωμιά, από τα δικά τους. Τους ευχαρίστησα από καρδιάς αν και με τα νεύρα που είχα δεν έφαγα τίποτε. Μου δίνουν όμως και μία ειδική κάρτα όπου κατάφερα και τελικά με την βοήθεια ενός συγκρατουμένου έκανα ένα τηλεφώνημα. Δεν είχα όρεξη για δεύτερο και στο έλεος της εξαιρετικής αυτής παρέας εξαιρετικών αστυνομικών υπαλλήλων που βρισκόμουν, αποφάσισα να ρίξω έναν υπνάκο μέχρι να περάσει το Σαββατοκύριακο κατά το οποίο σίγουρα θα με κρατούσαν, αποκομμένο από τον έξω κόσμο. Προφανώς έτσι ήθελε το σενάριο. Ε, δεν μπορεί, φοβισμένος και κατατρομαγμένος όπως ήμουν, θα έβαζα σίγουρα τα κλάματα και θα ζητούσα το χνουδωτό αρκουδάκι μου. Αλλιώς εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω.

Τελικά ο εισαγγελέας που έλαβε τα στοιχεία (παρένθεση: αφαίρεσαν εντελώς την επίθεση, εξύβριση κλπ από την δικογραφία, διαστρέβλωσαν εντελώς και εν γνώση τους την πραγματικότητα και τελικά με φόρτωσαν με άλλες, εντελώς διαφορετικές, βαρύτερες και προσβλητικές για εμένα αλλά βολικότερες γι αυτούς "άρες - μάρες - κουκουνάρες" κατηγορίες, ότι ψευδές και παραπλανητικό μπόρεσε να εφεύρει ο εγκέφαλός τους, τέλος παρένθεσης) έδωσε άμεσα εντολή να με αφήσουν. Συμφορά για τους εξαιρετικούς αστυνομικούς υπαλλήλους και τους εντολείς τους, θα έχαναν την παρέα μου! Με κατεβασμένα μούτρα ένας χωροφύλαξ χτυπά για ώρα την καγκελόπορτα ώστε να βγω. Κατεβαίνω, υπογράφω τις "άρες - μάρες - κουκουνάρες", ψάχνω να βρω το αυτοκίνητο το οποίο είχαν κάνει αχούρι, ξεκινώ και φεύγω.

Τώρα προσέξτε. Τα αναγραφόμενα στις πρώτες 4 παραγράφους κατ αυτούς είναι ο "αστυνομικός έλεγχος". Τα αναγραφόμενα στην παράγραφο 5 είναι κατ αυτούς η "συνήθης διαδικασία". Τα αναγραφόμενα στην παράγραφο 6 ήταν γι αυτούς απλά μία δυσάρεστη έκπληξη.

Ποιος τους έβαλε να κάνουν όλα αυτά που έκαναν; Ποιος έδωσε εντολή; Σε ποιο "αφεντικό" έκαναν εκδούλευση τα δύο χαριτωμένα στρουμφάκια; Η απλά τους ήρθε στον εγκέφαλο ξαφνικά ένα μεσημέρι να κάνουν όλα αυτά τα καρναβαλικά αντί να πάνε και να δουλέψουν για την ασφάλεια της πόλης, όπως και είναι η αληθινή δουλειά τους; Από τον έναν ξέφυγε πως είχαν λάβει κλήση για εμπόριο ναρκωτικών στην περιοχή και θεώρησαν πως ήμουν εγώ. Μετά, λέει, "τους προκάλεσα" με την συμπεριφορά μου (δεν είχα μαζί μου εκείνη την ανθοδέσμη) και αποφάσισαν να με "τιμωρήσουν". Προφανώς γράφοντας στα τέτοια τους το εμπόριο ναρκωτικών και σπαταλώντας τόσες ώρες για να ικανοποιήσουν το μίσος, την κούφια κοριτσίστικη μαγκιά και τον σαδισμό τους σε βάρος κάποιου ανυποψίαστου πολίτη. Ας είναι. Θα έχουν την ευκαιρία να μας τα πούνε όλα πολύ σύντομα. Νέοι στην πόλη και στην υπηρεσία όπως έμαθα αργότερα, μάλλον ήθελαν να ξεκινήσουν την "καριέρα" τους με κάτι εντυπωσιακό. Και κάποιος προφανώς τους καθοδήγησε αναλόγως. Θα τους βοηθήσω λοιπόν ώστε ανάλογη να είναι και η συνέχεια. Για την νεολαία πρέπει όλοι να κάνουμε το καλύτερο.

Υ.Γ.1: Γιατί τα γράφω όλα αυτά δημοσίως; Για δύο σοβαρούς λόγους: α) γιατί τα θεωρώ πολύ σημαντικά γεγονότα και β) γιατί έτσι κάνω πάντα με όσα θεωρώ πολύ σημαντικά γεγονότα. Από το να γράφουν κάποιοι πονηροί για μένα ότι συκοφαντικό τους κατέβει στον εγκέφαλο (όπως τόσα χρόνια που συκοφαντούμαι από παρακρατικές ανώνυμες ιστοσελίδες που προφανώς διαχειρίζονται ανάλογης ψυχοσύνθεσης άτομα), προτιμώ να γράφω εγώ μόνος μου την πραγματικότητα. Αυτό όμως σημαίνει πως όπως βγάζω στην φόρα όλα τα δικά μου, έτσι ακριβώς θα κάνω και με όσα γίνονται με κάποιους άλλους. Δίκαια πράματα, έτσι;

Υ.Γ.2: Παρακαλούνται οι κ.κ. διευθυντάδες και προϊστάμενοι των εν λόγω δύο να μη φοβούνται και να βγούνε από εκεί που κρύβονται. Δεν θα ανέβω επάνω στα γραφεία τους, απλά πάρκαρα απέξω για να πάω απέναντι στο σούπερ μάρκετ. Θέλω να πάρω μερικά νερά και τηλεκάρτες για τους φίλους που βρίσκονται ακόμη μέσα από τα κάγκελα. Θα τα αφήσω στην πύλη του αστυνομικού μεγάρου και παρακαλώ να τους τα δώσετε. Με την ευχή αυτοί γρήγορα να βρεθούν έξω από τα κάγκελα και να μπούνε μέσα από αυτά, όσοι πραγματικά το αξίζουν.

Πηγή: Rodopinews.gr

Login to post comments
επιστροφή στην κορυφή

Μόδα

Δεν υπάρχουν άρθρα.

Γυναίκα

Σεξ και σχέσεις

Υγεία

Εβδομαδιαίο Ωροσκόπιο

Παράξενα

Άντρας

Auto Moto