Logo
Εκτύπωσε αυτήν την σελίδα

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΦΠΑ !!!

fpaareiospagos21082014

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ : ΑΠΟΦΑΣΗ 357/2013 :
Απαράδεκτες οι πολλαπλές ποινικές διώξεις για μη απόδοση ΦΠΑ !!!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΦΠΑ !!!
Οι ποινικές διώξεις που ασκούνται μεταγενέστερα της πρώτης, εξαφανίζονται και κηρύσσονται απαράδεκτες !!!


Ως αποτέλεσμα θεωρείται ότι ουδέποτε έχουν ασκηθεί,
με τους κατηγορούμενους να απαλλάσσονται από τις συγκεκριμένες κατηγορίες αλλά και από το κίνδυνο να οδηγηθούν στις φυλακές με ποινές κάθειρξης ή να υποχρεωθούν στην εξαγορά ποινών φυλάκισης για δεύτερη φορά !!!
«Ανάσα» σε εκατοντάδες χιλιάδες οφειλέτες ΦΠΑ σηματοδοτεί η απόφαση 357/2013 του Αρείου Πάγου, η οποία αποτελεί «πιλότο» για την εκδίκαση πανομοιότυπων υποθέσεων.
Η απόφαση αυτή του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αφορά στην περίπτωση φορολογούμενου που δεν είχε αποδώσει προς το Δημόσιο ΦΠΑ συνολικού ύψους 33,7 χιλιάδων ευρώ και καταδικάστηκε, χωρίς αναστολή, για τέλεση διπλού αδικήματος, όπως προβλέπει ο νόμος.
Ο οφειλέτης, δηλαδή, βρέθηκε αντιμέτωπος με τα αδικήματα της μη απόδοσης ΦΠΑ και της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο.
Ωστόσο, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ο οποίος αποφάνθηκε ότι η μία από τις δύο διώξεις είναι αρκετή.

Εξοντωτικές ποινές
Ουσιαστικά το δικαστικό αυτό «κυνήγι» των φοροφυγάδων, «τσακίζει» τους μικρούς ή μεσαίους επιχειρηματίες που -από τη μία στιγμή στην άλλη- μπορούσαν να βρεθούν στη φυλακή, για οφειλές ΦΠΑ.
Ταυτόχρονα όμως, εξαναγκάζει να πληρώσουν όσους διέθεταν, πράγματι, πόρους.
Για παράδειγμα, πριν εκδοθεί η εν λόγω απόφαση, εάν κάποιος χρωστούσε ΦΠΑ 10.000 ευρώ, αντιμετώπιζε το ποινικό δικαστήριο, κινδυνεύοντας με ελάχιστη ποινή φυλάκισης 12 μηνών.
Και εάν είχε λευκό ποινικό μητρώο, η συγκεκριμένη ποινή θα ήταν με αναστολή.
Ωστόσο, παρά την πρώτη καταδίκη του, ο οφειλέτης θα εξακολουθούσε να έχει εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη.
Και αυτό επειδή, για την οφειλή από ΦΠΑ, ύψους 10.000 ευρώ, θα διωκόταν ξανά για μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο.
Αυτή τη φορά, η ποινή που θα εκδιδόταν δεν θα είχε ανασταλτικό χαρακτήρα, καθώς έχει, ήδη, καταδικαστεί με 12μηνη ποινή φυλάκισης λόγω μη απόδοσης ΦΠΑ.
Εάν η ποινή ήταν μεγαλύτερη των τριών ετών, θα κινδύνευε με φυλάκιση, ενώ, εάν ήταν μικρότερη, η ποινή θα μετατρεπόταν στην υποχρεωτική καταβολή 20 ευρώ ημερησίως.
Αντιληφθείτε μια δωδεκάμηνη ποινή ύψους 20 ευρώ ημερησίως, πόσο θα στοιχίσει στον κατηγορούμενο προκειμένου να μην φυλακιστεί : 12x30=360x20 ευρώ=7.200 ευρώx110% προσαύξηση λόγω μνημονιακών νόμων = 15.120 ευρώ (η ποινή διπλασιάζεται).
Εάν ο κατηγορούμενος δεν πληρώσει το ποσό των 15.120 ευρώ, οδηγείται στη φυλακή και θα εξακολουθεί να χρωστά και τις 10.000 ευρώ του ΦΠΑ.
Και για να μην έχει στο ποινικό του μητρώο καταδίκες και να μην υποχρεωθεί να πληρώσει περισσότερα για την εξαγορά της ποινής, προκειμένου να μην πάει φυλακή (ενώ η οφειλή του θα εξακολουθεί να υφίσταται) αναγκάζεται να προχωρήσει σε ρύθμιση της αρχικής οφειλής και η υπόθεση να αναβάλλεται έως ότου εξοφληθεί η απαίτηση του δημοσίου.

Τι άλλαξε με την ΑΠ 357/2013
Με την απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου, από τη στιγμή που ασκηθεί, μία φορά δίωξη στον οφειλέτη, όσες διώξεις και να ασκηθούν κηρύσσονται απαράδεκτες.
Πλέον οι ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν μεταγενέστερα της πρώτης δίωξης ΄εξαφανίζονται και κηρύσσονται απαράδεκτες.
Ως αποτέλεσμα θεωρείται ότι ουδέποτε έχουν ασκηθεί, με τους κατηγορούμενους να απαλλάσσονται από τις συγκεκριμένες κατηγορίες αλλά και από την περαιτέρω υποχρέωσή τους για πληρωμές των ποινών και το ελληνικό Δημόσιο δεν μπορεί να διεκδικήσει επιπλέον ποινική αντιμετώπιση στο συγκεκριμένο κατηγορούμενο για την πράξη για την οποία έχει ήδη δικαστεί.
Από την άλλη, ο κατηγορούμενος έχει ήδη ολοκληρώσει όλες τις ποινικές δίκες με το Δημόσιο και δεν εξαναγκάζεται να αποπληρώσει τα χρέη από ΦΠΑ -αφού δεν απειλείται με φυλάκιση- ιδίως εάν δεν διαθέτει προσωπική περιουσία.

ΠΗΓΗ: http://ivos4.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9452.html

Τα κείμενα που περιέχονται στο www.dailynewsgr.com αποτελούνται πνευματική ιδιοκτησία του dailynewsgr.com, βάσει του νόμου 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το νόμο 100/1975). Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή αυτού του κειμένου με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού.