Διαβάστε σοκαριστικό απόσπασμα από το κείμενο που έγραψε η εκδότρια του Hello μετα το εξώδικο που έστειλε η Μενεγάκη.
Δεν ήθελε η Ελένη να στέλνουμε παπαράτσι; Σεβαστό! Τους ακυρώναμε εμείς, έτρεχαν στην Άνδρο για άλλα έντυπα αυτοί! Τίζερ – πίξελ φουλ στα παιδιά της κάναμε, πετούσα φωτογραφίες όταν χώριζε και φαινόντουσαν τα προσωπάκια τους, και πολλά περισσότερα και διακριτικότερα θα έκανα, αν δεν αφηνίαζαν μαζί της όλοι οι δημοσιογράφοι που είχα τότε στο Hello! και τους οποίους ρώταγα αγανακτισμένη: "Γιατί την κυνηγάτε τόσο; Αφήστε την, θα της φέρετε το αντίθετο αποτέλεσμα, ο κόσμος θα δυσανασχετήσει".
Προσωπικά, δε βρίσκω καν ενδιαφέρουσα εδώ και χρόνια τη δουλειά της Ελένης Μενεγάκη. Βλέπω πόσο βαριέται –ως και τσίχλα μασάει, χωρίς αιδώ, κατά τη διάρκεια της εκπομπής της– και τη μεταδίδει κιόλας αυτή τη βαρεμάρα στο κοινό της. Είναι απλά καθισμένη, μόνιμα απροετοίμαστη, ρεπορτάζ δεν κάνει γιατί δεν ξέρει να κάνει. Αναγιγνώσκει δουλειές δημοσιογράφων από τα sites, που παράγουν πρωτογενές υλικό, καθώς και από τα περιοδικά μας, που επέλεγε πάντα και παρουσίαζε το "φιλέτο", κι ας είχε πέσει δουλειά και πόνος από κάποιους για να εξασφαλίσουν την όποια συνέντευξη. Οι συνεργάτες της, ουσιαστικά προσπαθούν να φτιάξουν το κέφι της ναζιάρας ή άκεφης (κατά περίπτωση) "σουλτάνας Χουρέμ", αλλά ποιος νοιάζεται για το ατελείωτο telemarketing μιας εκπομπής που μπορείς να δεις μόνο άρρωστος στο κρεβάτι του Υγεία; Διασκεδάζουν την κατάσταση μόνο δυο καλά παιδιά, ο Γκουντάρας που κάνει δουλειά για δέκα, ένας δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ, ο Τάσος Τεριάκης και η πηγαία κωμική persona Ζαρίφη, που αδικεί το μεγάλο της ταλέντο ως διασκεδάστρια του χαρεμιού. Μα, τι περιμένουν και την υπηρετούν έτσι; Τα χρόνια περνούν, ο κόσμος έχει αντιληφθεί τί είναι ο καθένας και τι κάνει στην τηλεόραση.
Επανέρχομαι στα ασφαλιστικά μέτρα. Ασφαλιστικά μέτρα σημαίνει να μαζευτούν όλα τα αντίτυπα του Hello!, απ' όλη την Ελλάδα, γιατί η κυρία Ελένη δε συμφωνεί με τη δημοσίευση μιας από τις δώδεκα φωτογραφίες που περιέχει το άρθρο (και η οποία δείχνει μια τούρτα και παιδάκια, εντελώς καλυμμένα με πίξελ, να σβήνουν τα κεράκια). Στο ίδιο event επέτρεψε –εικάζω– σε φωτογράφο από εβδομαδιαίο έντυπο λαϊκής αισθητικής να την απαθανατίσει σε τρυφερές στιγμές με το σύντροφό της. "Μα, αυτό δε γίνεται, σύμφωνα με το Σύνταγμα των Ελλήνων, μόνο αν θίξεις την τιμή και την υπόληψη του Προέδρου της Δημοκρατίας ή αν ξεσηκώνεις σε επανάσταση τον ελληνικό λαό;", ρώτησα απορημένη το δικηγόρο. "Ναι, έτσι είναι, αλλά αυτό ήρθε", μου είπε, κι αυτός απορημένος.
ΟΚ, είπα, κοιτώντας ψηλά στον ουρανό, που χιόνιζε κιόλας, κι ενώ σκεφτόμουν την τραγελαφική εικόνα, άνθρωποι μέσα στα χιόνια να μαζεύουν από τα περίπτερα όλης της επικράτειας το Hello!, κατ' απαίτηση της Ελένης! Μήπως να σκαρφαλώσω στο καγκελάκι του μπαλκονιού της Αμαρουσίου–Χαλανδρίου, σκέφτηκα, και να τολμήσω τον πήδο; Ύστερα γύρισα και είδα στην αίθουσα συνεδριάσεων 30-40 εξώφυλλα, όλα των τελευταίων δύο ετών, με την Ελένη να μας γελάει, να μας εύχεται, να μας χαιρετάει, να μας..., να μας..., να μας..., και τότε θυμήθηκα, κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη του γραφείου μου, το ρητό της γιαγιάς μου: "Τον καλό, παιδί μου, τον λένε και χαζό". Έκλεισα την πόρτα, γιατί ξύλιασα, και άνοιξα το νέο Hola, για να πάρει αέρα και έμπνευση η ψυχή μου.
Εύχομαι μόνο, τα δεκάδες εξώφυλλα στο ΕΓΩ, στο 7 ΜΕΡΕΣ TV, στο LIFE&STYLE και στη VOGUE (όπου λογοδότησα για σένα Ελενίτσα), αλλά και οι βραβεύσεις στις "Γυναίκες της Χρονιάς" του LIFE&STYLE (που με προειδοποίησες κάποτε, επειδή δεν είχες βγει νικήτρια, πως θα αρνιόσουν να το παίρνεις για τρία χρόνια, ως εμπάργκο, όπως έκανες σε βραβεία εφημερίδας, και σου απάντησα τότε με απάθεια "who cares?"), να κοσμούν και τους δικούς σου τοίχους. Γιατί και πολλοί άλλοι εργάστηκαν για σένα πολλά χρόνια σκληρά, κι ας τα "άκουγαν" από μένα για την τελειότητα που επιζητούσα, αποθεώνοντάς σε ως μια "άλλη", για να μπορείς εσύ να μας κλείνεις ακόμα την XXL βλεφαρίδα MAC κάθε μεσημεράκι.
It takes two to tango baby!
Έλενα Μακρή
