Η Χριστιάνα Π. μια μαθήτρια της Γ' Λυκείου, συνέταξε μια συστατική επιστολή για τον Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να την εντάξει στον ατομικό του φάκελο, που διατηρεί στο Τμήμα Πολιτικής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
Αναλυτικά η επιστολή της μαθήτριας:
«Ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας μου, με τη μεθοδικότητα και την πρωτοτυπία που διέκρινε όλους τους πρώην πρωθυπουργούς της Ελλάδας,
οδήγησε τη μητέρα μου στην ανεργία, αν και βρισκόταν πλησίον της σύνταξης. Ο μισθός της μητέρας μου ήταν το μοναδικό οικογενειακό μας εισόδημα, αφού ο πατέρας μου πέθανε όταν εγώ ήμουν πολύ μικρή.
Δεκαπέντε μήνες μετά, τη μητέρα μου δεν τη θέλει κανένας στη δουλειά του. Ο πρώην πρωθυπουργός ξεχωρίζει για την αυτονομία του και την πρωτοβουλία του. Το επίδομα ανεργίας των 600 ευρώ που δικαιούταν η μητέρα μου, επειδή ήταν πολύτεκνη, το αναπροσάρμοσε πολύ γρήγορα στα 476 ευρώ.
Ο πρώην πρωθυπουργός έχει υψηλό βαθμό συναισθηματικής ωρίμανσης και με προέτρεψε να κολλήσω χαρτάκια σε όλες τις στάσεις λεωφορείων και τις κολώνες της περιοχής μου, αναζητώντας μεταχειρισμένα σχολικά βοηθήματα από μαθητές που έχουν τελειώσει το σχολείο.
Παρά την επίπονη προσπάθεια που κατέβαλα, δεν ανταποκρίθηκε μέχρι σήμερα κανένας. Ο πρώην πρωθυπουργός διαθέτει σταθερότητα στις επιλογές του όσον αφορά στη δομή και τη λειτουργία του λυκείου που πηγαίνω.
Με πίστη και εργατικότητα συνετέλεσε στη διαμόρφωση ενός σχολείου αδιάφορου και μίζερου, με κουρασμένους και πνιγμένους στα προβλήματά τους καθηγητές. Ενός σχολείου που μας βλέπει μόνο ως υποψηφίους πανελλαδικών και όχι ως μαθητές που αναζητούν τη γνώση.
Ενός σχολείου που ταυτίζει τις αγωνίες μας και τις αναζητήσεις μας με την επιτυχία ή την αποτυχία σε ένα ομολογουμένως αποτυχημένο από τη βάση του εξεταστικό σύστημα.
Με την ίδια πίστη και εργατικότητα στους στόχους του οδήγησε τον μπαμπά της Φαίης στην εφεδρεία και τον μπαμπά της Ιωάννας στην... Διστάζω να το γράψω και νομίζω ότι δεν θα καταφέρω ποτέ πια στη ζωή μου να γράψω ή να ψιθυρίσω αυτή τη λέξη.
Επειδή ξέρω τι σημαίνει να μεγαλώνεις χωρίς μπαμπά, με την Ιωάννα δεθήκαμε και γίναμε αχώριστες από τότε. Με την παροιμιώδη αυτοκυριαρχία που διαθέτει, δεν έδειξε την παραμικρή θλίψη ή συντριβή όταν η τράπεζα έπαιρνε το σπίτι του Μπάμπη, αφού ο μπαμπάς του δεν πληρωνόταν από τη δουλειά του για δεκατρείς μήνες.
Ο Μπάμπης σταμάτησε το φροντιστήριο και είπε ότι θα προσπαθήσει μόνος του. Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρει. Είπαμε ότι και τα υπόλοιπα παιδιά θα τον βοηθάμε στον ελεύθερο χρόνο μας.
Σύμφωνα λοιπόν με όλα τα παραπάνω, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας να διδάξει ως ακαδημαϊκό προσωπικό στο πανεπιστήμιό σας και ελπίζω κάποτε να καταφέρω και να γίνω δεκτή στο τμήμα του. Τότε, που ο θυμός της εφηβείας μου θα έχει μετατραπεί σε οργή της ενηλικίωσής μου.
Χριστιάνα Π., μαθήτρια Γ' Λυκείου το σχολικό έτος 2012 – 2013″
